шашпа

шашпа
1
(Шығ.Қаз., Күрш.) қыста малға шөп шашатын жер, алаң. Қойды қыста ш а ш п а ғ а жіберіп, шөпті шашып тастаймыз (Шығ.Қаз., Күрш.)
2
(Гур., Тең.; Маң.: Маңғ., Шевч.) мырза, қолы ашық, береген. Өзі ш а ш п а жігіт болушы еді, қолындағы барын елден аямайтын (Маң., Маңғ.). Ақкөңіл, қайырқом, оның үстіне шамасынан тыс ш а ш п а (Ж. Нәжім., Ақ шағ., 6)

Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. . 2005.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Смотреть что такое "шашпа" в других словарях:

  • шашпа — палау. Күріш дәні жеке жеке шашырап тұратын, етсіз палау. Ең сүйікті немересі табақ толмас ш а ш п а п а л а у жасап әкелді де, артынан сұйқылтымдау демдеген көк шәймен суарып шықты (О.Сәрсенбай, Шығ., 4, 28). Мұның сараңдығы ш а ш п а п а л а у… …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • шашпа — зат. сөйл. Малға шөп, жем шашып, азықтандыратын орын …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

  • шашпа ау — (Алм., Іле) екі қабат болып тоқылған қос көзді ау. Бір күнде бірнеше рет ш а ш п а а у салуға болады (Алм., Іле) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • қайырқом — (Гур.) қайырымды. Өзі ешкімге артықшылық көрсетпеген ақ көңіл, қ а й ы рқ о м оның үстіне шамасынан тыс шашпа, жайдақ шал тын (Ж. Нәжім., Ақ шағ., 6). Елдің сөзімен айтқанда қ а й ы р қ о м «бағы жүріп тұрған» кезі еді (Ж. Нәжім., Кішк., 231) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • шош — (Алм., Балқ.) түзу ағаштан жасалған 5 6 метрлік тіреу. Іле бойының балықшылары ш о ш т ы, әсіресе, шашпа ауды салғанда көп пайдаланады (Алм., Балқ.) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • сұйқылтымдау — сын. Сұйығырақ, сұйықтау. Ең сүйікті немересі табақ толмас шашпа палау жасап әкелді де, артынан с ұ й қ ы л т ы м д а у дәмдеген көк шәймен суарып шықты (Ө.Сәрсенбай, Шығ., 4, 28) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • түнемелік — I зат. 1. Көшкен ел жолжөнекей қонып, малдың аяғын суытатын (түнететін) жер. Көктеуден жайлауға, жайлаудан күзеуге үдере көшкен қалың ел ұбақ шұбақ болып келгенде, мал аяғын суытар бір т ү н е м е л і г і де осы жер (Лен. жас, 07.04.1974, 4). 2.… …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • каъб — [کعب] а 1. кит. устухони банди пой ва соқ, буҷулаки по 2. устухон ё чизи ба он монанди шашпаҳлуи мураббаи аз як то шаш холдошта, ки бо он дар нард бозӣ мекунанд 3. қисми аз берун поёни пиёла, коса, табақ ва ғ. 4. риёз. решаи сеюм, ададе, ки агар… …   Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ

  • мусаддас — [مسدس] а 1. шашгӯша; шашпаҳлу 2. адш. яке аз шаклҳои шеърӣ, ки ҳар як банди он аз шаш мисраъ иборат буда, панҷ мисраи аввал ҳамқофия ва мисраи охирини (шашуми) ҳамаи бандҳо бо якдигар ҳамқофия мебошанд …   Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ

  • пооҳу — [پاآهو] меъ. хонаи шашпаҳлу (мусаддас) ◊ (ин) бинои пооҳу киноя аз дунё …   Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»