шақпақ

1

(Жамб.: Жам., Луг., Шу) сіріңке, оттық, шырпы. Ш а қ п а қ тартып шам жағып жібер (Жамб., Шу)

2

(Көкш., Қ-ту; Павл.) қант шаққыш, қант шағатын құрал. Мынаны шағу үшін ш а қ п а қ керек екен (Көкш., Қ-ту). Мұны Қазақстанның батыс бөлігі қант қайшы дейді

3

(Шығ.Қаз., Зайс.) мылтықтың серіппесі, шаппасы. Мылтықтың ш а қ п а ғ ы н ашпа (Шығ.Қаз., Зайс.)

4

(Шымк.: Мақт., Арыс) найзағай, нажағай. Ш а қ п а қ жалтылдап тұр (Шымк., Мақт.). Күн ш а қ п а ғ ы н шақты (Шымк., Арыс)

5

(Қар.) сөзшең, сөзуар, тілмар. Бұрыннан ш а қ п а қ, сөзге шебер жігіт, председатель болған соң өсе түскен (Ғ. Мұст., Дау. кейін, 290)