- ту
- (Рес., Орын.) сонау. Т у жоғарғы орыннан кісі келіп, Естекбай батырға қорған соқтырыпты (Орын., Ад.). Мен атты т у өзенге барып суғарып келдім (Орын., Ад.). Т у жаққа екі кісіні жіберіп алдық (Орын., Ад.)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.