тасқара

тасқара
1
(Жезқ., Ұлы.) маса. Шолпан, түтін сал, кісілерді т а с қ а р а жеп қойды (Жезқ., Ұлы.)
2
(Алм., Жам.) малдың өлігіне үймелейтін үлкен қара құс

Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. . 2005.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Смотреть что такое "тасқара" в других словарях:

  • қара қасқа — Денесі тұтас қара, маңдайы ғана ақ (мал) …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

  • қара — азық. Астық д.м. Соғыс зардабын елдің дендеп түсіне бастағаны да биыл жаз: қант шай, қ а р а а з ы қ т ы ң көзі кеміді (Ә.Сарай, Атырау, 310). Қара ала қаз. Қаздың қара ала түсті бір түрі. Көл бетін жапқан қ а р а а л а қ а з бен қасқалдақ,… …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • тас — I Тас барақ. Тастан қалап, араларын лаймен байланыстырып жасалған барақ (үй). Құтлық қаған Бөрілі таудың отын суы мол, күнқақты қойнауының бірінен т а с б а р а қ салдырып, қаған ордасы мен өзінің қосшыларын, қызметшілерін сонда қоныстандырған… …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • тас — 1 (Орал: Орда, Жән., Казт.) күйдірілмеген кірпіш. Малшыларға қыстау салу үшін т а с құйып жатырмыз (Орал, Орда). Мен кеше күнімен т а с соғып шаршап қалдым (Орал, Казт.) Биыл 20.000 т а с соғып, колхозшыларға тұрғын үй және сыйымдылығы 100… …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • тасөкпе — … Ірі қара мен қойда т а с ө к п е (эхинекок) деп аталатын өте қатерлі өкпе ауруы болады (Ж.Бабалықов, Мал ауру., 204) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • алым тас — (Қарақ.) өлшеуіш тас …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • бозқарағанды — сын. Бозқараған өскен, бозқарағаны мол. Ұзын ырғасы үш шақырымдай жол жүрген соң, б о з қ а р а ғ а н д ы түбекті кесіп өтіп, сай табанына құлдиладық (Ж. Аупбаев, Жанарымда., 5). Дегенмен ол осынау б о з қ а р а ғ а н д ы бозалаң даласын, мынау… …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • зау тас — (Жамб.: Қорд., Шу) тік жартасты құз. Асты чыңырау з а у т а с, сонда бір қара ала, бір сары ала бүркіт ұшып жүр екен (Жамб., Шу). [Қырғызша зоо (Кирг. рус. сл., 1965)] …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • бұлық — 1 (Алм.: Кег., Шел.) бөлме. Мынау тамның (қ.) бір б ұ л ы ғ ы (Алм., Кег.). Сырт көрінісінде қыстақтың өзге үйлерінен ешқандай айырмасы жоқ, бұл там (қ.) қоржын тәрізді үш б ұ л ы қ жай (Б. Соқ., Жекпе жек, 18). Қонақ көп келетін болған соң, үйді …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • жершіл түйе — Қ орда., Арал) 1. қандай қиын болмасын тас қараңғы жолсызда да, шөл далада да өз мекенін тауып келетін түйе. 2. өз жайылымынан ешқайда кетпейтін түйе …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»