- тасаяқ
- 1. (Орал, Орда) кішкентай тәрелкесі бар фарфордан істелген ыдыс. Қызым т а с а я қ т а р д ы жуып алып кел (Орал, Орда). 2. (Орал, Казт.; Ақт., Ойыл) шыны аяқтың шұңқыры, тәрелкесі. Осы т а са я қ п е н толтырып тұрып екі т а с а я қ ұн бердім (Ақт., Ойыл). Қазір ұмытылыңқырап, жер таяна барып, мана босаған т а с а яғ ы н кемпірдің алдына ысырды (Ж. Нәжім., Кішк., 16)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.