- сырық
- 1(Қ-орда: Арал, Қарм.; Гур.: Маңғ., Шевч.; Алм.; Талд.) бақан. Балаш, жел болып келеді, с ы р ы қ т ы әкел үйге тірейік Қ-орда., Арал). С ы р ы қ т ы алып қой (Талд.). [Түркі жазба ескерткіштерінде сыруқ сырғауыл, ұзын ағаш (ДТС, 505); суруқ баған, шатырдың тіреуі (А. Бор., Бадаи..., 193); өзб. сириқ жуан сырғауыл, бақан (Узб.-рус. сл., 1959); алт. сырык сырғауыл (Н. Бас., ДЧТ, 151)]2(Қ-орда: Қарм., Сыр., Шиелі) арық қазушыларға өлшеп берілген жер мөлшері. Сыр бойының арықтарынан талай с ыр ы қ қазған адаммын Қ-орда., Қарм.)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.