сұпы

1

(Орал, Казт.; Гур., Маңғ.; Сем.: Аяг., Абай, Шұб.; Рес., Астр.; Ауғ.; Ир.) сопы. Ол с ұ п ы кісі еді (Орал, Казт.). С ұ п ы бар болса, берер еді ет пен шайын, жоқ болса, қай-дан тапсын маған шайын, Қонақтан ығыр болып тұрған болса, Сұпыекең неге айтпайды маған келіп өзі жайын (Қашаған). Елемес тентек су, темекі, қарта жағына с ұ п ы (Ә. Кекіл., Құс қан., 10). Атамыздың там-тұм с ұ п ы л ы ғ ы болған (Рес., Астр.)

2

(Шығ.Қаз., Ү-Н.) түрі, реңі, ажары. Оның с ұ п ы, жөнсал екен, денсаулығы қалай? (Шығ.Қаз., Ү-Н.)