Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
омырауша — зат. көне Төсінің ескендігін білдірмес үшін, қазақ қыздары киетін өте тар кеудеше, көкірекше … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
омырауша — зат. сөйл. Кеудеше, жеңсіз, шолақжең. Мана шешесі «тоңасың, тер қатады» деп жеңі жоқ, кішкенай о м ы р а у ш а н ы зорлап кигізген еді (С.Байжанов, Ақ маржан, 30). Ол жалаң аяқ, көйлекшең, ақ о м ы р а у ш а киген, қос бұрымды, шашына даланың… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
пәртік — қ. омырауша … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
шалғыш — 1. (Шығ.Қаз.: Күрш., Зайс., Тарб.; Сем.: Абай, Шұб., Көкп., Аяг.) алжапқыш, белдемше, омырауша. Бұл сөз Алматы облысының Кеген, Нарынқол аудандарында алшалғы, Шығыс Қазақстанның кей жерінде алшалғыш түрінде айтылады. 2. (Алм., Іле) балықшылардың… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
