об

1. (Жамб., Шу; Қ-орда, Арал; Ақт., Ырғ.; Қост., Жанг.) астықты көлікпен бастырғанда көлікті байлау үшін орнатылған қырман ортасындағы ағаш. Біздің қырмандағы о б т ы ң түбі босап кетіпті, соны жөндейін деп едім (Қост., Жанг.). 2. (Шымк.: Шәу., Сайр.) қырмандағы бидайды бастыратын бір топ көлік. О б қостық. О б айда, сабаны саған пайда, дәні маған пайда (Шымк., Шәу.). Айдап жүрмін о б ы м д ы, айналдырып кидім тонымды (Шымк., Сайр.). 3. (Ақт., Ырғ.) шығырды айналдыратын көліктің жүретін жолы. О б кең болса, көлік жүруге қолайлы (Ақт., Ырғ.). қ. оп 3.