- науан
- 1(Орал, Чап.; Гур., Бақс.) бекер, бос. Ол н а у а н жүріске үйір (Орал, Чап.). Жасымызда н а у а н жүріске үйір болмай, еңбекке араластық (Гур., Бақс.)2(Алм., Кег.) үлкен, биік. Бұл ара толған н а у а н тау ғой, әке (Алм., Кег.)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.