нарау

1

(Сем., Ұрж.; Шығ.Қаз., Зайс.) жүдеу, нашар. Қап, әттеген-ай мынау жылқы өте н а р а у екен (Сем., Ұрж.). Сен н а р а у с ы ң ғой, сырқаттанып отырмысың (Шығ.Қаз., Зайс.)

2

(Монғ.) көңілсіз. Я, тарау болған соң-ақ н а р а у болады. Іске қашан кірісесің (М. Құрман., 65)