мүкәмәл

1. (Сем.: Абай, Көкп., Ақс.; Тау., Қош.) дүние, мүлік. Мен м ү к ә м ә л і мд і сатсам да, Дүкембайды оқуға жіберемін (Сем., Абай). 2. (Гур., Шевч.) аспап, құрал сайман. Менің сақал алатын м ү к ә м ә л і м қайда екен? (Гур., Шевч.). Махамбет өлеңдерінде мүкабал түрінде айтылады: Алақандай Нарында м ү к а б а л ы м шашылды (Махамбет, Өлеңд., 92). Мүккәмәл түрінде де айтылады: Мұндағы әрбір зат мен жарлының м ү к к ә м ә л і м і н деп тұрғандай (А. Нұрм., Құл. аж., 116)