мәйек

1

(Түрікм.: Таш., Көнеүр., Тахта; Қарақ., Қоң.; Шымк., Мақт.; Өзб., Ташк.) жұмыртқа. Тауығым м ә й е к таппағалы 1-2 ай болып қалды (Түрікм., Көнеүр.). Колхоздарда құс шаруашылығы да бар, ондағы тауықтар көп м ә й е к береді (Қарақ., Қоң.). Бұл фермада тауықтың м ә й е г і н бастырып, тауық саны көбейтілуде («Екпінді», №76, 1940). Бұған байланысты мәйектей тұлғасы да кездеседі. М ә й е к т е й домаланған денесі бар, Шығар денесінен улы заһар (Қарақ.). [Өзбекше мояк (Узб.-рус. сл., 1959); қарақ. мәйек (Карак.-рус. сл., 1958)]. қ. майек 1.

2

(Рес.: Волг., Сарат.; Орал, Казт.) мәре, сөре, белгі. Ат шабыста м ә й е к к е кім бұрын жетсе, бәйге сонікі (Рес., Сарат.). Орыс тіліндегі маяк сөзінен болуы мүмкін. қ. қарауыл.

3

(Қар., Ж.арқа) шабындық. Ауыл азаматы қазір м ә й е к т е жүр (Қар., Ж.арқа). Бұрын Мақаш шауып келген м ә й е к к е енді жеті үй ортақ болмақ (Ғ. Мұст., Дау. кейін, 386)

4

(Сем.: Абай, Шұб., Ақс., Көкп.) сүт еміп жүрген қозы өлсе, оның ұлтабарындағы сүтке уыз қосып жасайтын тамақ

5

(Ақт.: Ойыл, Тем.) шүмек. М ә й ег і н олай бұра, бұлай бұра деген... адамдардың дауысы шықты («Ойыл», 10.02.1970)