- мейнет
- (Алм., Жам.; Жамб., Шу; Қарақ., Тақт.; Рес., Волг.; Қ-орда; Өзб., Ташк.; Шымк., Түлк.) бейнет. Жәніңе м е й н е т бо(л)ғанда, бәрінен безіп кетпеген (Жамб., Шу). М е й н е т т і кім көрсе, рақатты сол көреді (Қарақ.). Мал бағу дегенің жатқан м е й н е т (Рес., Волг.). М е й н е т қылсаң ірәһтін (қ.) өзің көресің (Өзб., Ташк.)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.