қузау

1

(Сем., Абай) іздену, қозғау салу, істі қуу. Оны Әлім барып қ у з а ғ а н екен (Сем., Абай). Отты қ у з а ғ а н өшірер, Қоңсыны қ уз а ғ а н көшірер (Мақал). Бұдан ары ол да қ уз а м а д ы, күлді де қойды (М. Мағ., Көк кеп., 266)

2

(Қарақ.) дайындау. Бейсен сансырап келеді шайыңды қ у з а (Қарақ.)